นอกจากเรื่องฟุตบอลที่ผมชื่นชอบแล้ว กีฬากระโดดไกลเป็นอีกกีฬาหนึ่งที่กระผม Mr.knock มีความหลังฝังใจที่อยากประสบความสำเร็จแต่ทว่าด้วยอะไรหลายๆอย่างทำให้ไม่สามารถประสบความสำเร็จกับกรีฑาประเภทลานประเภทกระโดดได้ แต่ด้วยความรักในกีฬาชนิดนี้ จึงอยากแบ่งปันเรื่องราวดีๆ ของจุดเริ่มต้นของการเป็นนักกระโดดไกลที่เก่งกาจ จากประสบการณ์และการค้นคว้าหาข้อมูลจากตำหรับตำราต่างๆ เพื่อที่จะเป็นประโยชน์ต่อนักกระโดดไกลและน้องๆหนูๆที่อยากประสบความสำเร็จกับกีฬาชนิดนี้กันครับ
คนที่เคยเป็นนักวิ่งระยะสั้นมาก่อน จะได้เปรียบสำหรับการเล่นกีฬาประเภทกระโดดไกล
คุณสมบัติที่นักกีฬากระโดดไกลต้องมีและมองข้ามไม่ได้เป็นอันขาด นั่นก็คือความเร็ว และสปริงข้อเท้า นี่เป็นคุณสมบัติที่สำคัญที่นักกีฬาทุกคนต้องมี เพราะสิ่งที่จะส่งให้นักกีฬาพุ่งทยานออกจากแป้นกระโดดด้วยความเร็วได้ระยะ นั่นก็คือ ความเร็ว.. นักกีฬากระโดดไกลส่วนใหญ่ต้องมีความเร็วเป็นที่ตั้ง สังเกตจากที่มาของนักกีฬากระโดดไกลมักมาจาก นักวิ่งระยะสั้น หรือ นักวิ่งสปริ้น ซึ่งมีแรงระเบิดของกล้ามเนื้อและความแข็งแรงสำหรับการไปสู่จุดหมายปลายทางที่มีระยะทางไม่ไกล
นักกระโดดไกลช้างเผือก มักเกิดขึ้นจากการแข่งขันระดับโรงเรียนหรือกีฬาสี
มุมของการกระโดดของกีฬากระโดดไกล ตามหลักวิทยาศาสตร์อยู่ที่ประมาณ 45 องศา ตามวิชาวิทยาศาสตร์ที่เราเคยร่ำเรียนกันมา การที่เราจะโดดหรือเทคตัวได้ถึง 45 องศานั้น ก็มาจากสปริงข้อเท้าที่ดี นักกีฬาที่เริ่มต้นกีฬากระโดดไกล หากแม้มีความเร็วแต่สปริงข้อเท้าไม่ดีหรือไม่เข้าใจ ก็จะโดดได้ไม่สูง หรือนักกระโดดไกลเขาเรียกกันว่า " โดดไม่ลอย " นั่นเอง
ถ้าเราวิ่งมาด้วยความเร็วสูงสุด บวกกับ มุมการโดดที่เหมาะสม แน่นอนครับ เราจะได้ระยะที่เกิดขึ้นอย่างสูงสุดที่เราสามารถทำได้ แต่ที่กล่าวมาเป็นเพียงหลักการกว้างๆ ที่เข้าใจได้ง่าย เวลาโค้ชหรือผู้ฝึกสอน แมวมอง อยากจะหาเพชรในตมสักเม็ด ปัจจัยเรื่อง ความเร็ว และการเทคตัวให้ลอย เป็นเรื่องที่เข้าตามากที่สุด
ในการแข่งขันกีฬาสี ของแต่ละโรงเรียน ที่หลายๆคน เคยผ่านมานั้น ในหัวและความคิดของนักเรียนแต่ละคนที่เข้าร่วมคือ .... วิ่งให้เร็วที่สุด และกระโดดให้ไกลที่สุด... เป็นความคิดที่ถูกต้องตามหลักของธรรมชาติมนุษย์ในสมัยก่อน เวลาโดดข้ามร่องน้ำ โดดข้ามหน้าผา
การกระโดดไกลที่นักกีฬาทุกคนปราศจากเทคนิค ปัจจัยในการเอาชนะคือ เรื่องความเร็ว ความสูง และ ความโชคดี
ความเร็วเพื่อนๆคงเข้าใจแล้ว ส่วนเรื่องความสูง คือ ช่วงของขา เพราะคนที่มีลักษณะทางกายภาพแบบสูงโปร่ง มักตรงสเป็คกับการเล่นชนิดนี้ ส่วนความโชคดีคือ ใครจะวิ่งได้ลงมาร์กได้มากกว่ากัน เพราะการวิ่งลงมาร์กไม่ให้ฟาวล์ เป็นสิ่งที่นักกีฬากระโดดไกลส่วนใหญ่กังวลมากที่สุด
นักกระโดดไกล มักตื่นเต้นเสมอ เมื่อนึกถึงมาร์กสำหรับเทคตัวกระโดดแข่งขัน
แป้นสีขาวคือแป้นสำหรับกระโดด แต่ห้ามเลยไปยังพื้นที่สีดำ เพราะมันจะฟาวล์
สำหรับคนที่วิ่งมาร์กไม่เป็น แทบทุกคน วิ่งมาด้วยความเร็วสูงสุด แล้วมักมาหยุดชะลอความเร็ว เพราะเกรงว่าจะฟาวล์ ทำให้ระยะหายไปเยอะ สำหรับวันนี้ ลองดูคลิปการกระโดดไกลระดับมัธยมดูครับ แล้วย้อนดูว่าคุณเคยเป็นแบบนี้หรือไม่
แสดงความคิดเห็น